Bayraklı’da hayat durmuş gibi. Her yerde hayatın akışı bir şekilde devam edebiliyorken Bayraklı’da zaman 30 Ekimde durdu. Yaşadığımız kayıplar hepimizden büyük parçalar götürdü. Çok sevdiklerimizi kaybettik. Büyüdüğümüz evler, içinde biriktirdiğimiz anılar... O günden beri hayatına eskisi gibi devam edemeyen binlerce insanız. O semte her girdiğimde depremi tekrar yaşıyorum sanki. Korkularımı, kaygılarımı her seferinde aynı şekilde hissediyorum. Büyüdüğüm semt hayalet şehre döndü. Bisiklet sürdüğüm sokaklar moloz yığınlarıyla doldu. Artık eski mahalleme giremiyorum büyüdüğüm evde yaşayamıyorum. Yıllardır anılarımla doldurduğum evim bir süre sonra yıkılacak. Sürekli bir hareket olan sokaklar artık bomboş. O sokaklarda karşılaştığımız insanlar artık aramızda değil. İçimde çok büyük bir boşluk oluştu ve bu dolmayacak. Bu hissettiklerimi tüm depremzedelerin de hissettiğini biliyorum. Yine biz birbirimize destek olmaya çalışıyoruz, birlikte yaşadıklarımızı aşmaya çalışıyoruz. Keşke bu konuda yalnız olmasaydık.
1 kayıt.